Kolika može biti nebrigra šire društvene zajednice, posebno opštinskih lokalnih vlasti prema licima sa invaliditetom svjedoči primjer 24 -godišnjeg Mija Staševića iz ruđanskog sela Bijelo Brdo koji od rođenja boluje od cerebralne paralize.
„Naš problem je u putu koji su počeli sa glavnog da asfavltiraju u decembru prošle godine. Tada je postavljeno 80 metara asfalta iako su mašine bile tu, radovi su naglo obustavljeni. U Ministarstvu saboraćaja i veza je rečeno da je u opštinu Rudo poslat nalog da se asfaltira dionica od 300 metara zbog mog sina koji boluje od paralize sa mogućnosti da padne totalno u kolica“, kaže Mile Stašević otac Mijin.
On pretpostavlja da je neko iz opštinske vlasti u Rudom stopirao dalje asfaltiranje.
„Mi smo i ove godine poslali zahtijev Skupštini opštine da se u sklopu popravke puteva završi i ova dionica, odbornik Ilija Arsić iz ovog sela je predložio i amandman da se to uradi ali opštinski parlament nije to ni razmatrao“, dodaje Stašević.
Mijo ističe da je nevrijeme dokusurilo i preostalu dionicu makadamske saobraćajnice tako da je autom skoro nemoguće prići do kuće.
„Ne vidim perspektivu kako da ostanem u ovoj kući kad roditelji pomru, ko će o meni da vodi brigu, kako da me odvezu ljekaru. Nažalost vidim sebe u nekom Domu za djecu ili stara lica“, jadikuje Mijo Stašević.
Sudbina se poigrala sa Staševićima, koji u kući u kojoj žive, čuvaju orden poginulog člana porodice.
Pričaju da su, na leđima, krkače nosili sina do seoske škole vidili ga danima ljekarima. Mijo je očajan, bespomoćan i razočaran u one koji treba da vode više računa o ovakvim građanima.
„Osjećam se teško, nemoćno i poniženo a na moja uporna isnsistiranja za popravku puta doživljavao sam poniženja od valsti kao i moji roditelji“, veli Mijo Stašević .
Iz kuće Staševića apel, onima koji odlučuju, pomognite bar da se put popravi, da se kući bolesnog čovjeka može normalno doći .
(BN) Foto: BN