Banjalučki Univerzitetsko – klinički centar nije institucija za bilo kakvu pohvalu, već samo izgrađeni bastion SNSD-ovog režima, koji su direktor Vlado Đajić i oni koji su ga tu postavili privatizovali.
Najveći broj umrlih od korone u svijetu je u Republici Srpskoj, i to upravo u bolnici u kojoj je Đajić direktor.
Niko nikada nije pitao Đajića zašto mu je petoro bolesnika sa kovid odjeljenja skočilo u smrt. Direktor je samoubistva riješio tako što je zakovao prozore.
U aferi „Кiseonik“, ne samo da je koruptivnim djelovanjem pogodovao svom stranačkom kolegi, već je izazvao sumnju i strah da su pacijenti u njegovoj bolnici trovani tehničkim kiseonikom.
Umjesto da pravi kovid bolnicu, Đajić je pravio parking, i u vrijeme najgore krize, pod maskom, hvalio i branio parking.
Za to vrijeme, u kuhinji u novoj zgradi UКC bezbrižno su se množili i šetali žohari. Po kuhinji u kojoj se sprema hrana za bolesnike koji su, možda, udisali i tehnički gas!
Niko još nije odgovorio, a pogotovo Đajić, šta je sa dugovanjima Fondu zdravstva Republike Srbije, šta je sa milionskim dugovanjima UКC i po kojoj se finansijskoj računici nabavljala oprema za taj centar. Ista oprema koja je u Tuzli plaćena skoro dva puta manje!
Đajić je jedno u pravu: medicinski radnici jesu heroji i to su pokazali za vrijeme kovid krize. I dok direktor Đajić „kuka“ kako nije išao na skijanje i na more, ti radnici gledaju ka Njemačkoj, Sloveniji i drugim zemljama Evropske unije u nadi da će tamo dobiti posao, jer za razliku od svog direktora, sa platama koje imaju, i bez kovida, ne mogu ni na skijanje ni na more, saopšteno je iz Gradskog odbora SDS-a Banjaluka.
Đajić, koji je i poslanik SNSD-a u NSRS i predsjednik banjalučkog Gradskog odbora te stranke. se nedavno pohvalio da je UKC najbolja regionalna bolnica.
(BN Foto: Printscreen/Youtube)
