Blago Tebi i nama novi Mitropolite Crnogorsko primorski Joanikije II Mićoviću, mladi orliću doletio ispod planine Njegoš u gnijezdo velikih orlova ispod Orlovog krša.
Kad si izabrao svoje ime izabrao si i sudbinu i trnov vijenac svog imenjaka i sveštenika Crnogorsko primorske mitropolije koje je Hristos upisao u svoju vojsku, a Srpska pravoslavna crkva u slavu dvijehiljaditog Hristovog rođendana upisala u diptih svetih i premjestila na ikone. Njihova nevina krv je sjeme iz koje je vaskrsnula sadašnja Crnogorsko primorska mitropolija koju više niko nikad ne može ubiti.
Srećna ti stolica na koju si došao po promisli božjoj kao oruđe proviđenja na radost tvog duhovnog oca Amfilohija Ristosovog Rista Radovića koji te je prvi uočio, monašio i zavladičio u Cetinjskom manastiru.
Raduj se što si već doživio slavu koju nije doživio ni on ni bilo ko od tvojih prethodnika da ti braća zabranjuju da se ustoličiš na stolici na kojoj stoluješ i na kojoj vjekovima stoluju mitropoliti Crnogorsko primorske mitropolije ,postavljajući ti ultimatum koji se može ispuniti samo po cijenu obraza tvoje crkve i tvoga naroda.
Komunizam je podijelio braću na vjerne i nevjerne i to je najvažnija, ako ne i jedina podela koja postoji u Crnoj Gori, ali ne postoji u Pravoslavnoj crkvi, za koju braća i okrenuta leđima ostaju braća, a crkva otvorena za sve.
Raduj se Mitropolite Joanikije II Mićoviću, mučenika pohvalo, a po čistoti, visini i lepoti ukrasu hrišćanske vaseljene.
Ma kolika i kakva bude svečanost Tvog ustoličenja u Cetinjskom manastiru biće veća i svečanija ona na nebu, iznad Cetinja i Cetinjskog manastira.
Tvoj iskrenik,
Matija Bećković
