1. Dimitrije
Rođen 1846. godine u Požarevcu, prvi patrijarh poslije obnove Patrijaršije bio je Dimitrije Pavlović. On je ovo zvanje dobio 31. oktobra 1920. godine, a ustoličenje je obavljeno u Sabornoj crkvi u Beogradu.
Dok je Dimitrije bio partijarh, tri nove eparhije su osnovane – češko-moravska, američko-kanadska i bihaćka. Obnovljena je i stara braničevska eparhija, a upravo je Dimitrije započeo spremanje novog ustava SPC, koji je proglašen tek poslije njegove smrti.
Preminuo je 1930. godine u Bogradu, a po sopstvenoj želji sahranjen je u manastiru Rakovica.
2. Varnava
Varnava Rosić rođen je 29. avgusta 1880. godine, u Pljevljima. Na mjesto patrijarha SPC došao je 1930, a dok je on bio na čelu, napravljena je prava obnova ove institucije.
Srpska pravoslavna crkva, koja je ranije bila podijeljena na šest administartivnih i jerarhiskijskih područja, većim dijelom je ujedinjena upravo pod vođstvom patrijarha Varnave.
U njegovo vrijeme podignut je i manastir Vavedenje u Beogradu, kao i zgrada Patrijaršije. Takođe, započeta je izgradnja Hrama Svetog Save, jednog od najvećih pravoslavnih hramova.
Preminuo je 1937. godine, a sahranjen je u Crkvi Svetog Save na Vračaru.
3. Gavrilo
Rođen je u Vrujcima, a doktorirao je na Bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Atini.
Gavrilo Dožić je za patrijarha izabran 8. februara 1938. godine, godinu prije početka Drugog svjetskog rata. Upravo je zbog rata doživio velike nedaće, pa je tako bio zarobljen, prvo u Rakovici, pa u Vojlovici, a zatim je odveden u logor Dahau.
Tek 1946. godine se vratio u Srbiju, a samo četiri godine kasnije je preminuo. Sahranjen je u Sabornoj crkvi.
4. Vikentije
Pravog imena Vitomir Prodanov, patrijarh Vikentije rođen je 1890. godine u Bačkom Petrovom Selu.
Na mjesto patrijarha dolazi 1950. godine, a u njegove najveće zasluge spadaju uspostavljanje veze sa drugim pravoslavnim crkvama, kao i pitanje socijalnog i penzionog osiguranja sveštenstva.
Preminuo je 1958. godine, a kao i njegov prethodnik, sahranjen je u Sabornoj crkvi.
5. German
Patrijarh German je rođen u Jošaničkoj banji. Izabran je za patrijarha 13. septembra 1958. godine, a na tom mjestu je ostao veoma dugo – sve do 1989.
Bio je veoma uporan u nastojanju da se izbori za nastavak izgradnje Hrama Svetog Save na Vračaru, jer je čak 88 puta slao molbe nadležnima. Na kraju je u tome i uspio, a u penziju je otišao zbog toga što je bio veoma bolestan, kao i zbog toga što je polomio kuk.
Preminuo je 27. avgusta 1991. godine, a sahranjen je u Crkvi Svetog Marka u Beogradu.
6. Pavle
Patrijarh Pavle rođen je 1914. godine u selu Kućanci, u Slavoniji.
Krajem 1990. godine izabran je za patrijarha, a tek u devetom krugu dobio je dovoljno glasova kako bi ušao među tri kandidata. Bio je omiljen u narodu, a mnoge njegove mudre riječi se i danas pamte.
Preminuo je 1. novembra 2009. godine na klinici VMA, poslije teške bolesti.
7. Irinej
Posljednji od patrijarha, Irinej, rođen je 1930. godine u selu Vidova, kod Čačka.
Kada se vratio iz vojske, postavljen je za profesora na Prizrenskoj bogosloviji, a od patrijarha Germana je 1959. godine primio monaški čin, u manastiru Rakovica. Tada je i dobio ime Irinej, umjesto svetovnog, koje je bilo Miroslav.
Od 1975. godine bio je episkop niški.
U januaru 2010. godine biva izabran za patrijarha, a preminuo je 20. novembra 2020. godine, od posljedica koronavirusa. Sahranjen je u Hramu Svetog Save, prenosi B92.