Gvozdena kupola je izraelski protivazdušni sistem kratkog dometa, koji u krugu od pet do 70 kilometara izuzetno brzo traži, locira i prati kretanje svakog objekta u vazduhu.
Dugo vremena se smatrao savršenim i bio je ponos izraelske odbrambene industrije.
Međutim, zadnja ratna epizoda između Izraela i Hamasa dovela je u pitanje vrijednost ovog sistema. Najveća vojno-tehnološka inovacija u istoriji ove države možda i nije to za šta su njeni kreatori govorili da jeste.
Gvozdena kupola je dosad u puno navrata odigrala ključnu obrambenu ulogu u trajnim izraelsko-arapskim sukobima, presrećući brojne pokušaje raketnog djelovanja po tamošnjim gradovima. Ali njenu neefikasnost ovoga utorka nije se mogla tako lako sakriti.
Vojno krilo Hamasa ispalilo je taj dan više od 130 projektila na Tel Aviv uspjevši lako da probiju metaforičko “gvožđe” protivazdušnog kišobrana: mrtvi građani, srušene zgrade, zapaljeni naftovodi, zatvoren i oštećen aerodrom Ben Gurion svjedočili su o njegovoj nesavršenosti, piše Slobodna Dalmacija
Mnogi vojni analitičari s tugom su konstatovali kako palestinska raketa od hiljadu dolara sa lakoćom buši presretačku “kupolu” u koju je uloženo, kako se procjenjuje, od 2,5 do 3 milijarde dolara. Jerusalim Post otvoreno se zapitao da li se završilo doba njene dominacije i hermetičke bezbjednosti koju je dosad uvijek pružala građanima Izraela, istovremeno propitujući u svojoj analizi još važniju bezbjednosnu dilemu: Da li su Iran i Hezbolah u međuvremenu išta naučili od palestinskog Hamasa?
Izraelska Gvozdena kupola je sistem protivazdušne odbrane koji su zajedno kreirale izraelske kompanije Rafael Advanced Defense Systems i Israel Aerospace Industries, uz finansijsku i tehničku podršku Sjedinjenih Država. Njegov mozak predstavlja višenamjenski radar koji u krugu od pet do 70 kilometara izuzetno brzo traži, locira i prati kretanje svakog objekta u vazduhu: aviona, raketa, bomba, bespilotnih letjelica.
Nakon što detektuje potencijalnu opasnost, kompjuter aktivira rakete-presretače koje takve projektile obaraju na pozicijama dovoljno udaljenima od branjenih zona. Vojska SAD je prije nekoliko godina analizirala mogućnost nabavke Gvozdene kupole, ali su od svega odustali, procijenivši da sistem ima znatne šupljine i nesavršenosti. Američke procjene dobile su potvrdu i u praksi da se Gvzdena kupola ne može baš nositi s malo gušćom “kišom” raketa istog tipa, prenosi Blic.
Palestinci su mu očito pronašli “Ahilovu petu”, napunivši pojas Gaze veoma gustom balistikom u kojoj su rakete njihove vlastite proizvodnje, jeftine rakete sovjetske proizvodnje, ali i puno opasnije te preciznije sovjetske rakete tipa Grad dometa 40 kilometara. Upravo ove zadnje su se pokazale najopasnijima za štit Gvozdene kupole nad izraelskim gradovima, čime je Hamas demonstrirao kako se razvio u lukavog protivnika čiji raketni arsenal postaje sve teže uništiti.
Jerusalem Post piše kako su izvori iz obavještajne i sfere nacionalne bezbjednosti već duže vrijeme upozoravali njihove novinare da libanski Hezbolah ima dovoljno projektila da “zaspe Izrael s više od 500 raketa dnevno”, a to je svakako broj kojem ne može odoljeti Gvozdena kupola. Ratni kabinet i izraelske obavještajce očito je iznenadilo to što su po pitanju raspolaganja borbenim arsenalom jako potcijenili palestinski Hamas.
– Ako je izraelska doktrina nakon 50-dnevnog rata u Gazi 2014. godine bila da će nadživjeti Hamas, jer je Gvozdena kupola skoro pa hermetička zaštita za veći dio države, ovo sad jako mijenja odnose. Ako i Hamas ima više tih projektila dugog dometa, onda to itekako može da utiče na izraelske ratne planove, a posebno na procjene trajanja ovog rata. Ako “jadni’” Hamas može da probije protivraketni štit sa 100 raketa za nekoliko minuta dva puta u danu, koliko štete tek mogu nanijeti Hezbolah i Iran s daleko moćnijim i većim količinama raketa – pita se sa zebnjom Jerusalem Post.
