Prije skoro 45 godina u naoružanje JNA uveden je laki protivavazduhoplovni sistem „Strela 2M“.
Vojska Srbije ponovo se uvježbava za korišćenje ovog sistema za koji se pokazalo da je i dalje dovoljno efikasan. „Strela 2M“ imala je značajnu ulogu tokom ratova 90-tih.
Ni visine od 4.000 metara nisu garancija da vas „Strela“ neće stići. Precizna je i kad gađa bespilotne letjelice, helikoptere, ali i pojedine avione i rakete.
Da bi obaranje bilo uspešno, neophodna je obuka i uvježbavanje. Prije bojevog gađanja na poligonu Pasuljanske livade, vojnici su prošli tri faze obuke.
„Prva faza je realizovana u matičnim jedinicama kopnene vojske. Druga faza u centru za obuku RV i PVO, a treća faza svih jedinica u garnizonu Vranje“, navodi komandant 35. artiljerijsko-raketnog diviziona za PVD major Miroslav Krstić.
Raketa se samonavodi ka toploti, zato vojnici vježbaju gađanje osvetljavajuće mine koju ispale minobacači.
„Prilikom ispaljivanja rakete na cilj, nije bitan sam pogodak mine već da raketa prođe pored mine, dva tri pet metara i to znači da je pogodak“, objašnjava desetar Stefan Šošević.
Sistem je sovjetskog porijekla, a od sredine 1980-tih pravila se i licencirana verzija, koja je bila znatno bolja. Dobro obučeni vojnici, mogu pogoditi ciljeve ne samo do 4.000 metara u visinu već i 2.000 metara u daljinu.
Tokom NATO agresije „Strela 2M“ bila je itekako uspješna. Oborila je tri bespilotne letjelice, više krstarećih raketa, a najveći uspjeh ostvarila je pogotkom američkog bombardera A-10.
